Ben kızlarımın ikisini de kreş için hazırlama telaşında iken O'nlar gayet rahat, son derece keyifli bir şekilde doktorculuk oynuyorlar.
Sabahın sekizinde akıllarına nereden geliyor doktorculuk derseniz söyleyeyim.
Dane bu sabah gözleri biraz çapaklanmış şekilde uyandı, ''anneeee gözüm açılmıyor'' diye ağladı.
Hakikaten de gözleri çapaktan birbirine yapışmıştı.
Hemen biraz pamuk ve kaynamış soğumuş su ile sildim kirpiklerini, gözü açıldı.
Hazır ortaya pamuk gelince O'nlar da hemen doktor çantalarını getiriverdi benim yatağımın üzerine.
Hemen benim yatağa uzanmamı istedi Dane eline biraz pamuk alarak ve aynen şöyle dedi;
''anne ben doktor Dane Hanımım, neyiniz var anne bey?''
Sabah kahkahamın nedeni Dane'mdi:)
Yatağımın üzeri hala bıraktıkları gibi duruyor, kreş dönüşü devam edeceklermiş oyuna.
''Bozma anne, sös mü?'' dedi Jane:)
''Sös'' dedim ve toplamadım oyuncakları....
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder